3. Kitap

                             
  
        MİNİKSAFİR
Anne kuş, yumurtanın üzerinde kuluçka­ya yatmış. Vücudununcakğı, bir süre son­ra yumurta çatlatacakmış. Yumurtadan yavru çıkacakmış. Kuşun yuvası bir ağacın dalındaymış. Yu­murtanı yumuşak, sıcacık tüyleriyle örtmüş. Sabırla ve mutlu bir hâlde yuvada bekliyormuş. Bir süre sonra, anne kuş acıkmaya başla­mış.
- Bir şeyler yiyip hemencecik geleyim, diyeşünmüş. Kısa bir süre, yuvadan aylacak­mış.
Anne kuş:
- Allah'ım yumurtam sana emanet, demiş. Yumurtanın üzerinden kalkmış ve kanatlanı açarak uçup gitmiş.
Yumurta, yuvada yalnız kalmış. Ama anne kuş, yine onu sarıp sarmalayacakmış. O sırada Tombak acık çıkagelmiş. Arka­daşlarıyla oyunlar oynamış, dağda bayırda gezmişler.
Tombak:
- Çok yorgunum, çok! Şöyle bir öğle uyku­suna yatayım, demiş.
Yumurtanın bulunduğu ağacın gölgesine uzanmış ve uyumaya başlamış. O sırada sert bir rüzgâr esmeye başlamış. Ağacın dalları bir o yana bir bu yana sallanıp duruyormuş. Dalların sallanmasıyla yuvadaki yumurta yuvarlanmış. Aşağıda uyuyan Tombak acı­ğın yumuşacık tüylerinin üsne düşmüş fakatrılmamış. Yavru kuşun doğma zamanı gelmiş. Yumur­ta ağın karnın üzerinde çatlayarak açıl­mış. İçinden sevimli mi sevimli, minik bir kuş yavrusu çıkmış. Üzerinde bir şeylerin hareket ettiğini hisse­den Tombak, gözlerini
 
 
 
mış. O da ne? Minik bir kuş gözlerini kırpışrarak Tombak 'a ba­yormuş.
Yavru kuş:
- Sen benim annem misin, diye sormuş. Tombak acık:
- Hayır, ben senin annen değilim. Ama me­rak etme, anneni buluruz, demiş. Yavru kuş:
- Ben çok acıktım, demiş ve ağlamaya başlamış. Tombak acık, ne yapacağını şaşırmış. Yavru kuşaelma, armut, bal getirmiş. Ama o hiçbirini yiyemiyormuş. Tombak, yavru kuşu kucağına almış. Hemen arkadaşlanın yanı­na koşmuş. Tombak ağın anlattıkladinleyen Bil­gin köstebek:
- O henüz çok çük. Bu yüzden de elma ya da bal yiyemez, demiş. Sonra da bir avuçrı iyice ezerek suyla karıştırmış. Mısır bulamacından oluşan mamayı yavru kuşa vermiş. Mamayı yiyen yavru kuşun kar­nı doymuş. Kardoyunca da uykuya dal­mış. Üç arkadaş, yavru kuşa sevgi ve şefkat­le bayormuş. Bu arada anne kuş da yuva­sına dönmüş, yavrusunu ayormuş. Anne kuş, üç arkadaşın yanında uyuyan yavrusunu görmüş.
- Allah'ım sana çok şükür. Yavrum emin ellerdeymiş, diyeşünmüş.
Doğruca üç arkadaşın yana gitmiş. Son­ra da onlara:
- Yavrumla ilgilendiğiniz için size çok teşek­kür ederim, demiş.














Kaya Avcı
 
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol