MİNİK MİSAFİR Anne kuş, yumurtasının üzerinde kuluçka­ya yatmış. Vücudunun sıcaklığı, bir süre son­ra yumurtayı çatlatacakmış. Yumurtadan yavru çıkacakmış. Kuşun yuvası bir ağacın dalındaymış. Yu­murtasını yumuşak, sıcacık tüyleriyle örtmüş. Sabırla ve mutlu bir hâlde yuvada bekliyormuş. Bir süre sonra, anne kuş acıkmaya başla­mış. - Bir şeyler yiyip hemencecik geleyim, diye düşünmüş. Kısa bir süre, yuvadan ayrılacak­mış. Anne kuş: - Allah'ım yumurtam sana emanet, demiş. Yumurtanın üzerinden kalkmış ve kanatlarını açarak uçup gitmiş. Yumurta, yuvada yalnız kalmış. Ama anne kuş, yine onu sarıp sarmalayacakmış. O sırada Tombak ayıcık çıkagelmiş. Arka­daşlarıyla oyunlar oynamış, dağda bayırda gezmişler. Tombak: - Çok yorgunum, çok! Şöyle bir öğle uyku­suna yatayım, demiş. Yumurtanın bulunduğu ağacın gölgesine uzanmış ve uyumaya başlamış. O sırada sert bir rüzgâr esmeye başlamış. Ağacın dalları bir o yana bir bu yana sallanıp duruyormuş. Dalların sallanmasıyla yuvadaki yumurta yuvarlanmış. Aşağıda uyuyan Tombak ayıcı­ğın yumuşacık tüylerinin üstüne düşmüş fakat kırılmamış. Yavru kuşun doğma zamanı gelmiş. Yumur­ta ayıcığın karnının üzerinde çatlayarak açıl­mış. İçinden sevimli mi sevimli, minik bir kuş yavrusu çıkmış. Üzerinde bir şeylerin hareket ettiğini hisse­den Tombak, gözlerini       açmış. O da ne? Minik bir kuş gözlerini kırpıştırarak Tombak 'a bakı­yormuş. Yavru kuş: - Sen benim annem misin, diye sormuş. Tombak ayıcık: - Hayır, ben senin annen değilim. Ama me­rak etme, anneni buluruz, demiş. Yavru kuş: - Ben çok acıktım, demiş ve ağlamaya başlamış. Tombak ayıcık, ne yapacağını şaşırmış. Yavru kuşaelma, armut, bal getirmiş. Ama o hiçbirini yiyemiyormuş. Tombak, yavru kuşu kucağına almış. Hemen arkadaşlarının yanı­na koşmuş. Tombak ayıcığın anlattıklarını dinleyen Bil­gin köstebek: - O henüz çok küçük. Bu yüzden de elma ya da bal yiyemez, demiş. Sonra da bir avuç mısırı iyice ezerek suyla karıştırmış. Mısır bulamacından oluşan mamayı yavru kuşa vermiş. Mamayı yiyen yavru kuşun kar­nı doymuş. Karnı doyunca da uykuya dal­mış. Üç arkadaş, yavru kuşa sevgi ve şefkat­le bakıyormuş. Bu arada anne kuş da yuva­sına dönmüş, yavrusunu arıyormuş. Anne kuş, üç arkadaşın yanında uyuyan yavrusunu görmüş. - Allah'ım sana çok şükür. Yavrum emin ellerdeymiş, diye düşünmüş. Doğruca üç arkadaşın yanına gitmiş. Son­ra da onlara: - Yavrumla ilgilendiğiniz için size çok teşek­kür ederim, demiş.