1. Kitap

                                 YANGIN VAR
Boncuk ile Benekli, çok sevinçliymiş. Ba­baları Karabaş, o gün izinliymiş. Ailece, ya­kında bulunan koruluğa gidip piknik yapacaklarmış.
Annemüş, birbirindenzel çörekler, pastalar hazırlamış. Kısare sonra koruluğa gelmişler. Ağaçların arasındaki küçük alanda sofra kurmuşlar.
Annemüş, yiyecekleri hazırlarken, Karabaş ile yavru havhavlar, ateş yakmak için odun toplamışlar. Az sonra, ocağı hazır­lamışlar ve ateş yakmışlar
O sırada korucu boz ayı, ağaçların arasın­dan çıkagelmiş ve:
-Ormanda ateş yakmak tehlikeli ve ya­tır, demiş. Karabaş, utanarak:   
- Haknız, çok özür dilerim, diyebilmiş.
Havhav ailesi, ateş olmağı için çay içemeyeceklermiş. Korucu boz ayı, elinde bir demlik çayla tekrar çıkagelmiş. Hep birlikte çay içerek nefis çörekleri yemişler.
Benekli, Boncuk'un kulağına eğilerek:
-Neden ateş yakayoruz sanki, diye sormuş. Boncuk:
-Çün, ateş yalabilir ve ormandaki tüm ağaçla yakabilir. Hayvanlar da bu yangından zararrebilir, demiş.
Benekli:
-Ne var ki? Zaten, ateş yakmak için ağaç­la kullanyor muyuz, demiş.
Boncuk ona, yaktıkla odunların kurumuş ağaçlardan olduğunu söylemiş. Koruluktaki ağaçların ise can birer bitki olduğunu anlat­maya çalışmış.
Ama Benekli, ağaçların da birer canoldu­ğunu kabul etmek istemiyormuş.
 
 
 
 
-Alt tarafı ağaç işte, diye söylenip dur­muş.
Yemek bittikten sonra korucu boz ayı, Ba­yan Gümüş'e teşekkür etmiş ve oradan ayrıl­mış. Ne var ki, çok geçmeden korucu boz ayı:
-Yangın var, diye bağırmaya başlamış.
Karabaş, hemen boz anın yana koşmuş. Koruluğun girişindeki otlar tutuşmuş. Ateş, ağaçlara ulaşmak üzereymiş. Karabaş, hemen ailesine seslenerek onları yarma çağırmış.
Herkes yanan otları söndürmeye baş­lamış. Yanlızca Benekli, yardım etmiyormuş. Boncuk, kardeşine:
-Yardım etsene, ne duruyorsun, diye çı­kışmış.
Benekli:
-Hıh! Alt tarafı ağaç, yanarsa yansın, di­yormuş. Boncuk, çaresizce:
-Ağaçlar da senin benim gibi candır, di­ye haykırmış. Benekli ise hiç aldıryormuş.
O an, yanan bir yaprak hızla gelmiş ve Benekli'nin kolunu yakmış. Cayanan Be­bekli, a ile bağırmış. Olanlaren Boncuk:
- Gördün mü bak, ağaçların da senin gibi ca yayor işte, demiş. Ca yanan Benekli'nin ak başına gelmiş. Diğerlerinin yana koşmuş ve yannı sön­dürmek için canla başla çalışmaya başlamış. Yangınsarede sönrülmüş.
Benekli, artık, ağaçlara karşı daha duyarlı olmaya başlamış. Meyveleri koparırken dal­ları kırmamaya çaşıyormuş. Ne zaman bir ağaca çıksa:                                       
-Canı yakyorum değil mi, diye soruyormuş.      
 
 




















El Ele

El ele.

Ela el ele.

Lale el ele.

Ela Lale el ele.

    Al

Al, al, al.
Türkçe Okuma Yazmayı Öğreniyorum  sayfa 88'de b sesini ve Ü sesini sayfa 96'ya, ş  sesine kadar  olan sayfaları en az 10 defa okuyunuz ve yazılması gereken yerleri yazınız.




















Kaya Avcı
 
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol